အာကာ
ေမလ ၂၇၊ ၂၀၁၀
“ဒီမွာ ေက်ာင္းအပ္ေနၿပီ၊ ေနာက္တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ၾကာရင္ ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဒီမွာဆက္ေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး” ဟု ေျခတုကို ေဘးတြင္ခ်လ်က္ သားႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ ထမင္းစားေနေသာ ဒုကၡိတစစ္ေျပးဒုကၡသည္ ႏိုင္ေဟာင္းမြန္က အားကိုးရာ ရွာသည့္ မ်က္လုံးအစုံျဖင့္ ေျပာသည္။
ယေန႔တြင္ ခေလာက္ခနီဒုကၡသည္စခန္းရွိ စာသင္ေက်ာင္း၌ ေက်ာင္းစတင္အပ္ႏွံ လက္ခံေနၿပီျဖစ္၍ ထိုေက်ာင္းတြင္ ယာယီတည္းခိုေနၾကေသာ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ေနရာဖယ္ရွားေပးရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
၎တို႔အတြက္ စခန္းအနီးရွိ ပလဲ့ဒြန္းဖိုက္ေက်းရြာတြင္ ယာယီတဲ ၃၀ ေဆာက္လုပ္ၿပီး ေနရာခ်ေပးမည္ဟု စခန္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရး တာဝန္ရွိသူတစ္ဦးက ေျပာသည္။
“ပလဲ့ဒြန္းဖိုက္မွာဆိုရင္ သူတို႔အတြက္ ဒီမွာထက္ ပိုၿပီးအဆင္ေျပမွာ၊ ဟိုမွာက ေျမျပန္႔လည္း ျဖစ္တယ္၊ လူလည္းနည္းေတာ့ ေသာက္သုံးေရအတြက္လည္း အဆင္ေျပမယ္၊ ဒီမွာက လူလည္း မ်ားၿပီး ေျမျပန္႔လည္း မရွိေတာ့ ေနရာခ်ေပးဖို႔ အဆင္မေျပဘူး” ဟု သူက ေျပာသည္။
မြန္ျပည္သစ္ပါတီႏွင့္ စစ္အစိုးရအၾကား စစ္ျဖစ္ႏိုင္မည့္ အရိပ္အေယာင္ မျမင္ေတြ႕ရျခင္းေၾကာင့္ ထြက္ေျပးလာေသာ ရြာသား ၆၀၀ ေက်ာ္အနက္ ၅၀၀ ခန္႔ ေနရပ္ျပန္သြားၾကၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒုကၡိတမ်ား၊ ႏို႕စို႕အရြယ္ကေလးမိခင္မ်ားႏွင့္ ၎တို႕၏ ကေလးမ်ား က်န္ရွိေနေသးသည္။
“က်ေနာ္တို႕က တျခားသူေတြလို ျပန္လို႔မျဖစ္ေသးဘူး၊ တကယ္လို႔ စစ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ သူမ်ားေတြလို ထေျပးလို႔ မရဘူးေလ၊ အနည္းဆုံးေတာ့ ဒီမွာ ၆ လေလာက္ ေနရဦးမယ္” ဟု ႏိုင္ေဟာင္းမြန္က ေျပာသည္။
လက္ရွိတြင္ ခေလာက္ခနီဒုကၡသည္စခန္း၌ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ အိမ္ေထာင္စု ၂၀၊ လူဦးေရ ၉၃ ဦးႏွင့္ ပလဲ့ဒြန္းဖိုက္ေက်းရြာ၌ အိမ္ေထာင္စု ၆ စု၊ လူဦးေရ ၂၇ ဦး က်န္ရွိလ်က္ ရွိေနသည္။
မြန္ျပည္သစ္ပါတီက ဧၿပီလ ၂၂ ရက္ေန႕တြင္ စစ္အစိုးရ ကမ္းလွမ္းထားသည့္ ျပည္သူ႔စစ္အသြင္ေျပာင္းျခင္းကို တရားဝင္ျငင္းပယ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ဖက္လုံးမွ စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျမင္ေတြ႔ေနရျခင္းေၾကာင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအတြင္းမွ ရြာသားအမ်ားအျပား ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ ခေလာက္ခနီဒုကၡသည္စခန္းႏွင့္ ပလဲ့ဒြန္းဖိုက္ေက်းရြာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ေမလ ၂၇၊ ၂၀၁၀
“ဒီမွာ ေက်ာင္းအပ္ေနၿပီ၊ ေနာက္တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ၾကာရင္ ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဒီမွာဆက္ေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး” ဟု ေျခတုကို ေဘးတြင္ခ်လ်က္ သားႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ ထမင္းစားေနေသာ ဒုကၡိတစစ္ေျပးဒုကၡသည္ ႏိုင္ေဟာင္းမြန္က အားကိုးရာ ရွာသည့္ မ်က္လုံးအစုံျဖင့္ ေျပာသည္။
ယေန႔တြင္ ခေလာက္ခနီဒုကၡသည္စခန္းရွိ စာသင္ေက်ာင္း၌ ေက်ာင္းစတင္အပ္ႏွံ လက္ခံေနၿပီျဖစ္၍ ထိုေက်ာင္းတြင္ ယာယီတည္းခိုေနၾကေသာ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ေနရာဖယ္ရွားေပးရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
၎တို႔အတြက္ စခန္းအနီးရွိ ပလဲ့ဒြန္းဖိုက္ေက်းရြာတြင္ ယာယီတဲ ၃၀ ေဆာက္လုပ္ၿပီး ေနရာခ်ေပးမည္ဟု စခန္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရး တာဝန္ရွိသူတစ္ဦးက ေျပာသည္။
“ပလဲ့ဒြန္းဖိုက္မွာဆိုရင္ သူတို႔အတြက္ ဒီမွာထက္ ပိုၿပီးအဆင္ေျပမွာ၊ ဟိုမွာက ေျမျပန္႔လည္း ျဖစ္တယ္၊ လူလည္းနည္းေတာ့ ေသာက္သုံးေရအတြက္လည္း အဆင္ေျပမယ္၊ ဒီမွာက လူလည္း မ်ားၿပီး ေျမျပန္႔လည္း မရွိေတာ့ ေနရာခ်ေပးဖို႔ အဆင္မေျပဘူး” ဟု သူက ေျပာသည္။
မြန္ျပည္သစ္ပါတီႏွင့္ စစ္အစိုးရအၾကား စစ္ျဖစ္ႏိုင္မည့္ အရိပ္အေယာင္ မျမင္ေတြ႕ရျခင္းေၾကာင့္ ထြက္ေျပးလာေသာ ရြာသား ၆၀၀ ေက်ာ္အနက္ ၅၀၀ ခန္႔ ေနရပ္ျပန္သြားၾကၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒုကၡိတမ်ား၊ ႏို႕စို႕အရြယ္ကေလးမိခင္မ်ားႏွင့္ ၎တို႕၏ ကေလးမ်ား က်န္ရွိေနေသးသည္။
“က်ေနာ္တို႕က တျခားသူေတြလို ျပန္လို႔မျဖစ္ေသးဘူး၊ တကယ္လို႔ စစ္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ သူမ်ားေတြလို ထေျပးလို႔ မရဘူးေလ၊ အနည္းဆုံးေတာ့ ဒီမွာ ၆ လေလာက္ ေနရဦးမယ္” ဟု ႏိုင္ေဟာင္းမြန္က ေျပာသည္။
လက္ရွိတြင္ ခေလာက္ခနီဒုကၡသည္စခန္း၌ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ အိမ္ေထာင္စု ၂၀၊ လူဦးေရ ၉၃ ဦးႏွင့္ ပလဲ့ဒြန္းဖိုက္ေက်းရြာ၌ အိမ္ေထာင္စု ၆ စု၊ လူဦးေရ ၂၇ ဦး က်န္ရွိလ်က္ ရွိေနသည္။
မြန္ျပည္သစ္ပါတီက ဧၿပီလ ၂၂ ရက္ေန႕တြင္ စစ္အစိုးရ ကမ္းလွမ္းထားသည့္ ျပည္သူ႔စစ္အသြင္ေျပာင္းျခင္းကို တရားဝင္ျငင္းပယ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ဖက္လုံးမွ စစ္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျမင္ေတြ႔ေနရျခင္းေၾကာင့္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမအတြင္းမွ ရြာသားအမ်ားအျပား ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ ခေလာက္ခနီဒုကၡသည္စခန္းႏွင့္ ပလဲ့ဒြန္းဖိုက္ေက်းရြာသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
